2 Eylül 2011 Cuma

Pazartesi Sendromu...

Gerçekten sıkıldım... Şimdiden darlandım. Niye mi? Pazartesi iş var çünkü. Gene aynı geyikler aynı saçmalıklar bitmek tükenmek bilmeyen sorunlar. Sürekli benden çözüm isteyen ama destek olmaya gelince arazi olan müdürüm...Bazen seslerine bile tahammül edemediğim iş arkadaşlarım...İçim sıkıldı. Bakma aslında işimi seviyorum. Dikkat edersen "işimi" diyorum. Yani yaptığım uzmanı olmaya çalıştığım işimi. Ama işimi seviyor olmam iş arkadaşlarımı ya da ortamımı sevmemi gerektirmiyor. Bırak o zaman git başka yerde çalış?? Eh kimse bana başka yerlerin daha iyi olduğunun garantisini vermiyor, tabii kimse de kollarını açmış beni işe almak için beklemiyor.

İnanın denedim. Bir ara gerçekten işe gitmek benim için ölümdü. Her sabah ayaklarım geri geri servise biniyordum. Akşam olsun diye dakika sayıyordum. Böyle bir kaç ay geçti. Her gün kendimi telkin ediyordum sabır sabır sabır. Sürekli şikayet ediyorum kendi kendime, sürekli başkalarının yaptıklarına kulp buluyorum, sürekli içime atıyorum falan filan. Sonra bir gün dedim ki, yeter artık. Kendimden sıkıldım, iğrendim bu ne ya!!! Madem bu kadar mutsuzsun istifa et! Bas git! Giderken de içindekilerin hepsini kus! Oh sen sağ ben selamet! Alacak verecek kalmasın. Ama sonra olmadı tabi istifa edemeyeceğime göre diğer seçeneği "seçmeye" karar verdim. Düzeni bozamıyorsan, Ortama ayak uyduracaksın! Lakin uydum. Ama kendimce uydum tabi. Biraz ben ödün verdim biraz onları zorladım. Neyse sonunda iyi kötü bir ortalarda bir yerlerde buluştuk. Bakma hala her şey mükemmel değil, zaten öyle olmasını da beklemiyorum. Ama en azından mutlu olduğum tek nokta çabalamış olmam. Belki sana geyik gelecek, yok inandım başardım kendime güvendim falan filan muhabbetleri. Ama şöyle söyleyeyim sana, ben biraz kendi halinde takılan biriyim. Yani kimsenin ne dediğini, ne yaptığını çok umursamam özel hayatımda. Kolay kolay sinirlenmem de. Boşveeer derim. Bazen bu huyumu sevsemde iş insanın kendi hakkını aramasına gelince biraz cazgır olmak gerekiyor, sessiz kalmamak lazım. İşte ben de bunu yaptım benim için güzel bir şey..

Hiç yorum yok: